Νευροχειρουργική

Η δισκοσπονδυλίτιδα του σκύλου είναι μια μόλυνση του χώρου των μεσοσπονδύλιων δίσκων που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων. Μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα εξάπλωσης λοίμωξης από άλλα μέρη του σώματος ή από τοπική μόλυνση μόνο στο χώρο του δίσκου. Μπορεί να εμφανιστεί και σε ζώα που νοσούν από B.canis.

Συνήθως προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί μυκητιακή δισποσπονδυλίτιδα. Εμφανίζεται συχνότερα σε αρσενικά μεγαλόσωμα, μικρά έως μεσήλικα σκυλιά, όπως οι Γερμανικοί Ποιμενικοί και Rottweilers. Τα σκυλιά που δεν έχουν στειρωθεί και αναπτύξουν λοίμωξη του προστάτη έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν από δισκοσπονδυλίτιδα. Το ίδιο και τα ανοσοκατασταλμένα.

Ποια είναι τα κλινικά συμπτώματα της δισποσπονδυλίτιδας του σκύλου;

Τα πιο κοινά κλινικά συμπτώματα είναι ο πόνος στην ράχη ή στον αυχένα, η απροθυμία για περπάτημα και η μειωμένη όρεξη. Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να φωνάξουν όταν σηκώνονται ή είναι απρόθυμοι να τρέξουν. Η θέση του πόνου εξαρτάται από τη θέση της λοίμωξης. Η δυσκοσπονδυλίτιδα του σκύλου εμφανίζεται συχνότερα στο κάτω μέρος της πλάτης, αλλά μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Εάν η λοίμωξη είναι σοβαρή ή δεν διαγνωσθεί, το οστό μπορεί να γίνει πολύ αδύναμο και να είναι επιρρεπές σε κάταγμα που οδηγεί σε περαιτέρω συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μόλυνση μπορεί επίσης να εξαπλωθεί για να επηρεάσει το νωτιαίο μυελό. Εάν αυτό συμβεί τα ζώα μπορούν να παραλυσούν.

Πώς γίνεται διάγνωση;

Οι ακτινογραφίες συχνά παρουσιάζουν ενδείξεις μόλυνσης στο χώρο του δίσκου μερικές μέρες μετά την εμφάνιση της κλινικής εικόνας. Η μαγνητική τομογραφία και η αξονική προτιμάται για καλύτερη απεικόνιση του οστού και του νωτιαίου μυελού. Σε κάποιες περιπτώσεις μια βελόνα μπορεί να οδηγηθεί στο χώρο των μεσοσπονδυλικών δίσκων ώστε να αναρροφήθει υλικό για καλλιέργεια.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Η κατάλληλη αντιβιοτική ή αντιμυκητιασική θεραπεία διαμορφώνεται με βάση τον τύπο του μολυσματικού οργανισμού που προκύπτει από την καλλιέργεια. Σε πολλές περιπτώσεις, μέχρι να ταυτοποιηθεί ο μολυσματικός οργανισμός, αρχίζουμε θεραπεία με ένα αντιβιοτικό που θανατώνει τον πιο κοινό τύπο βακτηρίων στην συγκεκριμένη νόσο. Σε περίπτωση συμπίεσης του νωτιαίου μυελού είναι απαραίτητη η χειρουργική αποσυμπίεση. Η θεραπεία για τη δισκοσπονδυλίτιδα συνεχίζεται για τουλάχιστον τέσσερις έως έξι μήνες, με επανελέγχους τόσο νευρολογικά όσο και μέσω ακτινογραφιών σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν ένα ζώο έχει απαλλαγεί από πόνο και οι ακτινογραφίες δείχνουν διακοπή της εξέλιξης της νόσου, η θεραπεία μπορεί να διακοπεί.

Ποια είναι η πρόγνωση;

Με έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία, η πρόγνωση είναι καλή για σκύλους με βακτηριακή δισποσπονδυλίτιδα. Η μυκητιακή δισκοσπονδυλίτιδα έχει φτωχή πρόγνωση. Η επαναμόλυνση σε μήνες ή χρόνια μετά τη θεραπεία μπορεί να συμβεί σε μερικούς σκύλους.

Παρουσίαση περιστατικού στην Κλινική Ζώων ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΥΓΕΙΑΣ:

Νευρολογική αποκατάσταση της πάρεσης των οπίσθιων άκρων,της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης και της κινητικότητας της ουράς, σε σκύλο 5 ετών με δισκοσπονδυλίτιδα απο staphylococcus aureus. Ο σκύλος εμφάνιζε έντονο άλγος ακομα και σε απλούς χειρισμούς στην οπίσθια επιφάνεια της ράχη του. Η θεραπευτική προσέγγιση ηταν συνδυασμός χορηγήσης αντιβιοτικών, μετά απο καλλιέργεια μεσοσπονδύλιου υλικού και ειδικές ορολογικές εξετάσεις (B.Canis), επί 6 εβδομάδες. Επιπλέον πραγματοποιήθηκε και νευροχειρουργική επέμβαση αποσυμπίεσης του νωτιαίου μυελού στο μεσοσπονδυλιο διαστημα O3-O4 με ραχιαιοπλάγια πεταλεκτομή. Την επέμβαση πραγματοποίησε η Εξειδικευμένη Χειρουργός Ορθοπεδικός Ανθη Ανατολίτου